νακοκλέψ

νακοκλέψ και νακόκλεψ, ὁ και ἡ (Α)

αυτός που κλέβει δέρματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νάκη «προβιά» + -κλεψ (< κλέπτω), πρβλ. βού-κλεψ].